Rocca di Manerba to rezerwat przyrody i piękne widoki z góry na południowym zachodzie Jeziora Garda. Należący do gminy Manerba del Garda w okolicy Salo. To całkiem duży obszar nad Jeziorem Garda, w gąszczu okolicznych kempingów i apartamentów jest fajną oazą spokoju i pięknych widoków. Między innymi na pobliskie wyspy nad Jeziorem Garda. Pisaliśmy o nich tutaj
Rocca di Manerba.
Jak dojechać, co to jest. Legenda.
My naszą wycieczkę rowerową zaczęliśmy w Padenghe Sul Garda. To niewielka, bardzo klimatyczna miejscowość w południowym regionie Jeziora Garda. Bardzo dobre logistycznie miejsce by zwiedzać rowerowo region Jeziora Garda. Stąd też macie ciekawą ścieżkę rowerowa do Saló (pisaliśmy o niej tutaj) Rowerowymi trasami, stąd dojedziecie do największego miasta regionu i drugiego pod względem wielkości Lombardii, czyli Brescia. Z góry, która należy do Padenghe albo zamku są naprawdę niesamowite widoki na całe południowe wybrzeże. Stąd zobaczyć można w pełnej okazałości np. półwysep Sirmione. W Padenghe znajdziecie też wiele bezpłatnych parkingów. Nasz znajdziesz tutaj
Nasz zawiera dodatkowo w gratisie wodę, gazowana i niegazowana. To naprawdę dobra opcja przy ruszaniu na wycieczkę bo uzupełnić bidony zimną świeża wodą, albo po wycieczce napić się prosto z kranu. Woda jest oczywiście bezpłatna.
Jezioro Garda wycieczki rowerowe
My tego dnia zabraliśmy, (albo zostało nam wymuszone przez najmłodszego członka naszego zespołu Aleksandra) jego sprzętu. Trzykołowy drewniany mały rowerek, który kompletnie nie był nam po drodze. Na szczęście z parkingu jest kilkaset metrów ścieżki rowerowej w naszym kierunku więc dzieciak się zmęczył i przed wjazdem na ulicę spacyfikował i wsiadł do przyczepki. Przypiąłem jego sprzęt do przyczepki i ruszyliśmy dalej. Kierunek Góra z krzyżem – Rocca di Manerba.
Skorzystanie z mapy i nawigacji jest rozsądne. Bo opisywanie trasy ulica po ulicy zajmie nam długo czasu, a i tak nikt nie zapamięta. Bardzo ogólnie tłumacząc, albo kierujcie się po prostu w stronę jeziora, Moniga del Garda i później raczej można znaleźć drogowskazy na Rocca di Manerba. My trochę krążyliśmy, bo ten obszar to rezerwat parku naturalnego, więc Nasza Zosia zachwycała się ilością motyli, a my widokami na zabudowania i naprawdę ładną okolice. Tak czy inaczej dojeżdżacie raczej łatwą i przyjemną trasą (niewielkie górki i z górki) do muzeum i parkingu.
Podjazd, wejście na Rocca Manerba
Nie jest on długi, ale wystarczająco męczący by wjeżdżając rowerem z przyczepką, bagażami i dwójką dzieciaków zmęczyć się konkretnie. Na górze rekompensuje Wam widok i często wiatr panujący w regionie Jeziora Garda. Tego dnia temperatura nie odpuszczała i było naprawdę gorąco. Warto dodać że na wzgórze Rocca, można też dojść spacerem od strony rezerwatu. Tras spacerowych jest zdecydowanie więcej, niż tych na rower. opis jednej z tras tutaj,
My tego dnia znaleźliśmy skrawek cienia, zjedliśmy nasz posiłek doładowanie i ruszyliśmy dalej – kierunek najbliższa plaża. Nasz wybór padł na jedną z plaż w okolicy kempingów i tego największego SAN BIAGIO . I zdecydowanie polecamy to miejsce. Może nie jest najbardziej puste, ale też nie ma co oceniać go po weekendzie i wysokim sezonie. Chociaż to też trudne, bo region to zdecydowana większość kempingów więc turyści i ilość osób jest tu raczej w równym rozłożeniu – środek tygodnia, weekend. Ale co dobre jest bar, sklep. Punkt na mapie tutaj
Nas tego dnia wygoniła burza, oj to była akcja. Gwałtowne burze w regionie w sezonie letnim to normalne zjawisko. Jeździłem raz czy dwa w deszczu, ale nie urwaniu chmury. W sumie liczyliśmy się z opadami deszczu i z reguły jesteśmy na to przygotowani. Najważniejsze że przyczepka jest nie przemakalna i przyznam że przy tej ulewie to się potwierdziło. Wiatr był tak duży że momentami nie dało się jechać. Deszcz zacinał tak mocno że bolało od uderzanych kropli. Także ostra przygoda. Sorry ze nie ma zdjęć, ale jakby średnio mieliśmy do tego możliwości. Zaczęliśmy uciekać do znajomych, teoretycznie mieliśmy tam dojechać w ok 15min bo to 4km, ale zajęło nam to zdecydowanie dłużej. A z 4km wyszło kilka więcej, bo pomyliłem drogę. Emocje podczas tej podróży i słaba widoczność, co tu pisać więcej.
Rocca di Manerba trochę historii
Wykopaliska archeologiczne w rejonie Sasso. Obszaru pod Rocca, wystawionego na działanie wiatru przez urwisko z widokiem na Jezioro Garda. Znaleziono tu ślady osady mezolitycznej świadczące o obecności istot ludzkich około 8000 do 5000 lat temu. Podczas badań archeologicznych wyszły na jaw trzy obwody murów obronnych z XII i XIII wieku, z których najgłębszy zawiera szczyt Rocca. Liczne znaleziska archeologiczne świadczą o obecności osadnictwa etruskiego, cenańskich Galów i Rzymian. W 776 r. Rocca był ostatnim bastionem oporu Longobardów u Franków Karola Wielkiego, który wiek później podarował okoliczne ziemie i jezioro mnichom z San Zeno di Verona. Z biegiem czasu właścicielem Rocca był Scaligeri, Visconti i wreszcie Republika Wenecka. Ostatnia średniowieczna budowla została zniszczona w 1574 r. Na polecenie Serenissimy.
Rocca di Manerba i jej legenda
Starożytna legenda mówi, że okrutny wilk mieszkał na klifie Manerba. Zajmując jaskinię z widokiem na Jezioro Garda, uniemożliwiając każdemu wejście. Po kilku próbach schwytania wilka, mieszkańcy wyznaczył nagrodę za jego głowę. Wśród młodych ludzi, którzy zgłosili się do wyzwania, wybrano trzech. Młodego mężczyznę z Moniga, jednego Raffa i jednego starego Pieve. Młody człowiek z Moniga, myśliwy, próbował zwabić wilka żywą przynętą, ale nie udało mu się i został zepchnięty z wysokich klifów prosto do wody. Rybak o imieniu Raffa, próbował schwytać wilka w dużą siatkę, ale także skończył się jak pierwszy. (Raffa, dziś tak nazywa się pobliska miejscowość). Młody della Pieve, rolnik, po wezwaniu wilka fałszywymi wyciem, stanął przed bestią, podnosząc krzyż i krzyczał, by się wycofał. Cudem wilk wycofał się, i tym razem on śmiertelnie spadł z urwiska. Mówi się, że to mieszkańcy Manerba świętowali zwycięzcę, wznosząc duży krzyż na szczycie Rocca. W jeziorze ciała dwóch nieszczęsnych młodych mężczyzn zamieniły się w dwie duże skały.
/ciekawostki legendy zaczerpnięte ze strony www.tuttogarda.it
