To rodzinna twierdza Scaliger w jednej z najbardziej popularnych miejscowości nad Jeziorem Garda Sirmione. Należał do rodziny Scaliger. To najlepiej zachowany zamek we Włoszech. To także rzadki przypadek fortyfikacji jeziornych. Otoczony z każdej strony wodą Jeziora Garda, jest twierdzą strzegącą dostępu do starego miasta Sirmione. Z jednej strony posiadający dok.
Kim była rodzina Scaligieri?
Famiglia della Scala rządziła Weroną i regionem przez 125 lat, (1262 – 1387) Za czasów Mastino I della Scala forma rządów w Weronie przeszła od komuny średniowiecznej do signorii, chociaż właściwe przejęcie władzy nastąpiło za jego brata, Alberto.
Czasy Cangrande I to okres określany przez wielu największej świetności i potęgi Werony. Panowanie rodu della Scala w Weronie zbiegło się z konfliktem między Gwelfami i Gibelinami. Władcy Werony starali się wykorzystać ją do osiągnięcia swoich celów, dlatego sprzymierzali się zazwyczaj z Gibelinami (stronnikami władzy cesarskiej we Włoszech), a Cangrande I uznawany był nawet za przywódcę.
Della Scala posiadali swoje posiadłości również w trzech innych lokalizacjach Jeziora Garda między innymi w Malcesine. Ale również w Weronie. Zamek w Sirmione w 2014 r. Był to dwudziesty siódmy najczęściej odwiedzanym włoskim zamekiem z liczbą ponad 220 tys osób w roku. Dawniej można było dostać się do twierdzy zarówno z zewnątrz zamieszkanego centrum miasta, jak i od samej wioski przez mosty zwodzone , podczas gdy dziś można wejść tylko z miasta.
Aby wejść do zamku, należy przejść (nie ma innych wejść) przez most zwodzony, forteca graniczy ze wszystkich stron nad Jeziorem Garda. Mury i wieże charakteryzują się blankami, zwanymi też Krenelażem. Zamki rodziny della Scala wyróżniają się kształtem jaskółczego ogona nazywane „krenelażem gibelińskim” Miało to informować najeźdźców, że zamek należy do rodziny pro germańskiej, która była w opozycji do władzy papieskiej.
W Sirmione za trzema wieżami wyłania się imponująca twierdzą, duża wieża o wysokości 47 metrów, pod którą znajdowały się cele dla więźniów.
Zamek w Sirmione – Co w środku?
Po wejściu na zamek trafiamy na niewielki plac otoczony murami. W środku, wejście jest przez bardzo dobrze zachowaną bramę zwodzoną. Daje to obraz jak mogło to kiedyś funkcjonować. Stąd możemy wejść dalej po lewej stronie do starego portu, który powstał ok 1300 roku.
Unikalna fortyfikacja, jest to najstarszy zachowany istniejący DOK. Jdąc dalej, na prawo przez plac dojdziemy do schodów prowadzących do mostu zwodzonego. Stąd, poprzez rampę o długości 146 stopni, można dotrzeć do chodników ścian na górze z których można podziwiać DOK i naprawdę niesamowite widoki na Jezioro Garda.
DOKu, bronią także wieże, które w odróżnieniu od tych wewnątrz zamku, nie charakteryzują się blankami typu jaskółczy ogon, lecz podstawową konstrukcją. To właśnie na górze można podziwiać niesamowite widoki na Jezioro Garda i okolicę.
Otoczony wodą zamek, mury obronne, niesamowite kolory wody Jeziora Garda. Naprawdę robi to piorunujące wrażenie.
My dziś trafiliśmy na słaba pogodę.
Wiedząc co dzieje się w Sirmione w sezonie i poza nim, szczerze liczyliśmy, że powód deszczu pozwoli zwiedzać nam zamek spokojniej, nic bardziej mylnego. Deszcz, wiatr i słaba pogoda nie odciąga turystów z Sirmione. Pomimo tego wszystkiego warto obejrzeć to miejsce, myślę że każda pora jest dobra.
W okresie wakacji i wysokiego sezonu należy liczyć się z tym że może być dużo ludzi.
Historia zamku w Sirmione
Budowa twierdzy rozpoczęła się w połowie XIII wieku, prawdopodobnie na pozostałościach rzymskiej fortyfikacji. Jego budowę zamówił burmistrz Werony Leonardino della Scala, lepiej znany jako Mastino I della Scala. Funkcją zamku była funkcja obronna i kontrolna portu w Sirmione. Miasto Sirmione dawniej znajdujące się na granicy, było więc bardziej narażone na agresję. Około stulecia później dodano dwa dziedzińce i niezależne fortyfikacje połączone barbakanem z głównym, aby zwiększyć obronę twierdzy.
W 1405 roku Sirmione znalazło się pod kontrolą Republiki Weneckiej, podczas której dominacji rozpoczęto prace wzmacniające struktury obronne. W tym okresie zbudowano widoczny dziś DOK, chociaż zakłada się, że istniał już dok Scaligera, prawdopodobnie drewniany.
Sirmione utrzymał swój prymat jako stanowisko obronne do XVI wieku, kiedy to z powodów politycznych zmodernizowano fortecę w sąsiedniej miejscowości Peschiera del Garda.
Ceny biletów i wejścia do zamku w Sirmione
Wejście na zamek kosztuje
6 euro, 3 euro to bilet ulgowy.
Dzieci bezpłatnie.
Jak większość muzeów w regionie Lombardia każda pierwsza niedziela miesiąca to wejście bezpłatne.
Godziny otwarcia zamku w Sirmione
OD WTORKU DO SOBOTY 8:30 – 19:30,
OSTATNIE WEJŚCIE 18:45
NIEDZIELA I WAKACJE 9:15 – 17:45,
OSTATNI WEJŚCIE O 17:00
CZAS ZIMOWY OD 01.01 – DO 31.03 I OD 01.10 DO 31.12
Sirmione i legenda o zamku
Jest wiele powodów, dla których warto wybrać się do Sirmione i Rocca Scaligero. Głównie dlatego, że jest to rzadki przykład fortyfikacji jeziornych. Wyjątkowe widowisko, godne planu filmowego. Do tego dochodzi dreszczyk emocji związany z legendą o Ebengardo i Arice . Smutna i bolesna historia, która do dziś żyje w lokalnej pamięci. Zamek w Sirmione powstał w czasach panowania rodziny della Scala w Weronie. O rodzinie, faktach i wielu ciekawostkach łączących Jezioro Garda i Weronę dowiesz się na wycieczkach i zwiedzaniu Werony z polskim licencjonowanym przewodnikiem. Wycieczkę zarezerwujesz na tej stronie: Werona, Sirmione, degustacja. Całodzienna wycieczka – sprawdź!
Legenda o Rocca Scaligero
Historia starożytnych Włoch sprawia, że miejsca takie jak średniowieczne zamki owiane są starożytnymi legendami. Rocca Scaligera w Sirmione nie jest wyjątkiem. Duch zamku do dziś przemierza korytarze zamku, wybierając burzliwe noce, aby dać upust swemu bólowi. Legenda opowiada o Ebengardzie, młodym mężczyźnie, który szczęśliwie żył w zamku, wraz z żoną Arice. Ich życie zostało wywrócone do góry nogami podczas jednej nocy. W obrębie murów przebywał wtedy rycerz. Mężczyzna, który przedstawił się jako Elabert.
Na zewnątrz lał deszcz, zapukał on do zamku szukając schronienia. Młoda para wpuściła rycerza, próbując mu pomóc. Ten od razu został porwany przez urodę Arice, do tego stopnia, że zdecydował, że chce ją posiadać za wszelką cenę. Kiedy wszyscy na zamku poszli spać, wszedł do jej pokoju w środku nocy. Krzyki Arice zbudziły pana młodego, który pobiegł do jej komnaty. Przybył niestety za późno i zastał ją martwą. Zabił ją oczywiście rycerz. Bolesny los spotkał także jego. Ebengard – maż Arice, rzucił się na agresora, lecz w walce został przebity własnym sztyletem. Tak opowiadają to lokalni mieszkańcy. O jego udręczonym duchu, Ebengard błąkającym się po komnatach Zamku, przede wszystkim w noce podobne do tej w śmierć ukochanej. Smutny los dwojga tak zakochanych, że nawet po śmierci nie byli w stanie połączyć swoich dusz. Rycerz opuścił zamek i nigdy nie został złapany.
Więcej legend o regionie jeziora Garda
